ร่วม Join กับฟิล์มสยอง
ในสังคมเกอิชาอย่างเรา ๆ มักจะต้องเล่าเรื่องเท็จ ปิดบังความจริงกันอยู่แล้ว…มันเป็นนิสัยของพวกเรา นี่แหละเป็น theme ที่สำคัญในหนังเรื่อง Imprint (2006) ให้เราได้ติดตามกัน
Imprint (2006) – ผลงานจากผู้กำกับ Takashi Miike
Imprint (2006)
Masters of Horror # 1
นำแสดง: Billy Drago (Christopher), Youki Kudoh (Woman), Michie Ito (Komomo as Michie), Toshie Negishi (Maid), Shimako Iwai
กำกับ: Takashi Miike
เขียนบท: Shimako Iwai (novel), Daisuke Tengan (screenplay)
ประเภท: Horror / Thriller
Imprint (2006) – ผลงานจากผู้กำกับ Takashi Miike
เรื่องย่อ: “Christopher” นักข่าวชาวอเมริกันที่ตัดสินใจเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อตามหาหญิงคนรัก ที่นั่น…เขาไม่พบผู้หญิงคนนั้น แต่กลับพบหญิงขายบริการช่างจำนรรจาคนหนึ่งแทน เรื่องราวบอกเล่า จากปากของหญิงช่างจำนรรจาเกี่ยวกับ “Komomo” หญิงสาวที่นักข่าวอเมริกันตามหา ถูกบอกกล่าว เล่าอย่างสยดสยองต่อเหตุการณ์ที่ Komomo ต้องพบเจอในซ่องโสเภณี ท่ามกลางหญิงเกอิชาทั้งรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ที่แฝงไปด้วยความอำมหิต ริศยา ผ่านใบหน้าอันงดงามของพวกหล่อน เรื่องราวที่ Christopher ได้รับรู้นั้นจะเป็นอย่างไร เขาจะรับกับสิ่งที่หญิงขายบริการบอกเล่าได้หรือไม่ และมีอะไรซ่อนอยู่ภายใต้หน้าตาอันแปลกประหลาดของหญิงจำนรรจาผู้นั้น! พิสูจน์กันใน Imprint ผลงานจากผู้กำกับโหดเพี้ยนที่เราคุ้นเคยกับผลงานของเขาเป็นอย่างดี “Takashi Miike”
Imprint ..ความจริง – ความเท็จ
ลุง Miike บอกเล่าเรื่องราวของญี่ปุ่นในยุคศตวรรษที่ 19 ยุคโบราณที่ประเทศญี่ปุ่นเต็มไปด้วยการกดขี่ทางเพศ หญิงโสเภณี เกอิชา วิธีการลงโทษสุดทรมานที่อุดมไปด้วยความซาดิสต์เหี้ยมโหด ผิดมนุษย์ (ใครชื่นชอบความซาดิสต์ในแบบฉบับการทรมานหลากหลายวิธีสุดเพี้ยนของชาวญี่ปุ่น ขอแนะนำหนัง เรื่อง Shogun’s Sadism หนัง Split สองเรื่องควบ ต้นฉบับความซาดิสต์ที่ห้ามพลาด) หนังเดิน เรื่องด้วยภาพของ Christopher นักข่าวที่กลับมาญี่ปุ่นอีกครั้ง เพื่อตามหาสาวคนรักที่ชื่อ Komomo แต่เนื้อหาความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ Komomo กลับเป็นเรื่องราวของหญิงขายบริการช่างจำนรรจา ผู้มีใบหน้าผิดเพี้ยนไปจากคนธรรมดาจนไม่มีใครกล้าคบหา ที่ทำงานขายบริการในสำนักเกอิชาที่เดียวกันกับ Komomo ลุง Miike วาดลวดลายชั้นเชิงการเล่าเรื่องที่สลับซับซ้อนตามสไตล์ของลุงแกได้อย่างน่าชื่นชม ด้วยการฉายภาพ ‘เล่าเรื่อง’ ของหญิงบริการช่างจำนรรจา ซ้อนกันระหว่างการเล่าเรื่อง ‘เท็จ’ กับ เรื่อง ‘จริง’ ที่เกิดขึ้น
บทพูดประโยคหนึ่งในหนังเรื่องนี้ของหญิงขายบริการช่างจำนรรจา ที่ว่า …แน่นอน ในสังคมเกอิชาอย่างเรา ๆ มักจะต้องเล่าเรื่องเท็จ ปิดบังความจริงกันอยู่แล้ว…มันเป็นนิสัยของพวกเรา…นี่แหละเป็น theme ที่สำคัญในหนังเรื่อง Imprint ที่ให้เราคอยติดตามกัน…
รวม “ฉากสยอง” ในอดีต…
ใครที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของลุง Miike หลังจากดูเรื่องนี้จบแล้ว คงต้องบอกเลยว่า ‘ลุงแกกลับมาปล่อยของอีกแล้ว…’ มันเป็นบรรยากาศเก่าๆ ราวกับการสังสรรค์ปาร์ตี้รวมรุ่นศิษย์เก่ายังไง ยังงั้น ทั้งอารมณ์ ความรู้สึกในการเดินเรื่อง ฉากสยองแหวะ ฉากการทรมานสุดซาดิสต์ และฉากความเพี้ยน โหด วิตถาร ที่ไม่มีการรอมชอมกันเลย
เราว่าลองไล่ๆ กันดูครับ ว่ามีฉากไหน เป็นยังไงกันบ้าง เริ่มต้นเรื่องลุง Miike ดำเนินเรื่องในแบบอืด ๆ บอกเล่าเหตุการณ์ทุกอย่าง อย่างมีน้ำหนักและลงตัวในชั้นเซียนไปพองาม ก่อนที่จะ ‘ปล่อยของ’ ออกมาในช่วงกลางเรื่องอย่างเมามัน และแกก็ทยอย ‘ปล่อยของ’ ออกมาอีกเป็นระยะๆ ก่อนถึงจุดพีคของหนัง…ผมยกตัวอย่าง ฉากที่มีอารมณ์เก่าๆ ในแบบ Miike ที่ เรา’อยากเห็น’ และ’คุ้นเคย’
– ว่ากันด้วยฉากการทรมานที่เป็นหนึ่งใน theme จุดขายสำคัญในเรื่องกันเลยทีเดียว ในเรื่องการใช้เข็มฝังตามจุดต่างๆ ตั้งแต่ เล็บมือ ยัน เหงือก! เราคงจะคุ้นเคยกันแล้วกับความโหดแบบนี้ ใน Audition รวมถึง การทรมานอย่างถึงพริกถึงขิงในบางส่วนของความเป็น Ichi The Killer
– เดินเรื่องช้าๆ ในอารมณ์ความเป็น Drama ก่อนที่จะเข้าสูความหม่น จนถึง ดำมืดสนิท ในรูปแบบของ Audition (ไม่แปลกเลยที่อารมณ์จะออกมาเป็นแบบนี้ เนื่องจากลุง Miike ได้ Daisuke Tengan มือฉมังผู้เขียนบทให้ Audition โด่งดังมาแล้ว มาเป็นผู้เขียนบทให้อีกในเรื่องนี้)
– ความบ้าคลั่ง เพี้ยนเหนือมนุษย์ ในความสยองของสไตล์ Miike ที่มักจะนำใช้วิธีการ พูดถึงระหว่าง ความดี และ ความชั่ว ผ่านตัว ‘มนุษย์’ ในความเป็น ‘อมนุษย์’ ในร่างเดียว อย่างใน Imprint ช่วงท้าย ของเรื่องที่เราได้เห็น Miike ใช้ความเป็น “แฝด” นรกอีกตัวที่ติดอยู่กับร่างของหญิงขายบริการช่างจำนรรจา ผมดูถึงตอนนี้แล้ว อดคิดถึง อารมณ์หลุดโลกของผลงานอีกเรื่องของ Miike ไม่ได้ นั่นคือ Gozu (ลองหามาดูกันครับ)
เอาเป็นว่า เล่ากันคร่าวๆ ครับ คงต้องหามาพิสูจน์กันเองครับ ว่าหนังในยุคปัจจุบัน ลุง Miike แกยังคงทำหนังได้ถึงพริกถึงขิงอยู่หรือเปล่า
การกลับมาของ Takashi Miike และทีมงาน…
บ้า เพี้ยน คลั่ง วิปริต วิปลาส และแฝงไปได้ลีลาวิตถารทรมาน ในฉาก “ยี้” ที่มีแฝงอยู่ในหนังเกือบทุก เรื่องของผู้กำกับคนนี้ “Takashi Miike”
ผมคงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณของลุง Miike กันให้มากมาย เพื่อนๆ สามารถหาอ่านได้จากรีวิวผลงานของลุงคนนี้ในเว็บได้นะครับ…มาเข้าเรื่องถึงผลงานล่าสุดของลุง Miike ที่ได้มาผ่านสายตาของ แฟนหนังสยองในบ้านเรากันดีกว่า
Imprint เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ 13 เรื่อง ที่ถูกนำไปรวมในทีวีซีรีย์ที่รวบรวมปรมาจารย์ทางด้านหนังสยองไว้ถึง 13 คน 13 เรื่อง ในชุดซีรีย์ที่ชื่อว่า “Master Of Horror” ผลงานไอเดียบรรเจิดของ Mick Garris ผู้ต้นคิด American Horror Television ที่ในหลายๆ เรื่องของซีรีย์นี้ถูกสั่งแบน และถูกสั่งเซ็นเซอร์ในหลายๆ ฉากที่ถูกนำไปฉายในหลายๆ ประเทศอีกด้วย ในผลงานเรื่อง Imprint นี้ ได้ถูกดัดแปลงมาจากนวนิยายสุดสยองของญี่ปุ่นที่ชื่อ Bokee Kyotee หรือ Really Scary และนำมาปรุงบทให้กลายเป็นบทภาพยนตร์สุดบรรเจิดโดย Daisuke Tengan คุ้นๆ กับชื่อของบุคคลคนนี้มั้ยครับ…Daisuke Tengan ก็คือ ผู้เขียนบทหนังเรื่อง Oodishon หรือ Audition หนังสยองอันโด่งดังในบ้านเรา ที่ทำให้ทุกคนต้อง ‘แหยง’ ไปกับสายเปียโนกันไปเลย นอกจากบุคคลเบื้องหลังแล้ว สำหรับบุคคลเบื้องหน้าที่เป็นนักแสดงที่เต็มไปด้วยยอดฝีมืออย่าง Billy Drago ผู้รับบทนักข่าวชาวอเมริกันผู้นี้ ผมว่าหลาย ๆ คนคงจะคุ้น หน้าเฮีย Drago กันอยู่แล้วนะครับ แกเล่นหนังเป็นร้อยเรื่องได้ ล่าสุดเราน่าจะคุ้นกับเฮียแกใน หนังเรื่อง The Hills Have Eyes นักแสดงที่เต็มไปด้วยฝีมือคนนี้ ถ่ายทอด บอกผ่านความรู้สึกใน หนังเรื่อง Imprint ได้อย่างยอดเยี่ยมครับ ใครเป็นแฟนหนังของแก คงต้องติดตามดูให้ได้ นอกจาก Billy Drago แล้วขอแนะนำสาวอีกนางนึงนั่งก็คือ สาวสวย (โคตร) ทรงสเน่ห์ ที่ชื่อ Youki Kudoh ผู้รับบทหญิงลึกลับขายบริการช่างจำนรรจา กับใบหน้าอันผิดเพี้ยนของหล่อน เธอแสดงได้ “จิต” สุดๆ เลยครับในเรื่องนี้ ผิดกับบทบาทก่อนๆ ของเธออย่างในเรื่อง Memories of a Geisha หรืออย่าง Mysteries Train
แค่พูดถึงตัวผู้กำกับ และทีมงาน ก็คงการันตีกันได้เลยนะครับว่า Imprint ไม่ใช่หนังธรรมดาที่ทุกคนคิดว่า ลุง Miike แกหมดไฟทำหนังสยองแหวะสุดซาดิสต์กันไปแล้ว…เรื่องนี้แหละ บอกได้เลยว่า ลุงแก ยังคงมาตราฐานความวิตถารอยู่ไม่เสื่อมคาย….
โดย ศร-รณ (aka ถั่วเขียว ณ ทุ่งสังหาร)
Rating: 5.50 / 6.00
แสดงความคิดเห็นกัน...
Powered by Facebook Comments